U heeft vast weleens gehoord van de Acer of de Nederlandse benaming esdoorn.
Wat eigenlijk heel gek is, want dé esdoorn bestaat helemaal niet. Er zijn maar liefst 120 soorten esdoorns. Er zijn Chinese, Amerikaanse of Finse esdoorns, Er zijn rode, gouden, zilveren, meerkleurige of gewoon groene esdoorns. Ze hebben bijna allemaal karakteristieke vingervormige bladeren. Sommige hebben 3 vingers, anderen 5 of 7 en een enkeling helemaal geen. De ene soort is een heester en de andere soort is een boom.
Kortom, praten we over de esdoorn dan is er voor ieder wat wils.
Toch zijn ze niet allemaal aan elkaar verwant. De ene heeft zijn roots liggen in Japan, waar hij voortkomt uit het alom bekende bonsaiboompje. De ander heeft zijn roots in Canada en wordt geroemd om zijn suikers. Van deze boom is de ahornsiroop afkomstig. Een hele andere boom!
Grofweg kunnen we de esdoorn in 2 soorten onderverdelen. Te weten de esdoornfamilie of de zeepboomfamilie.
Onder welke soort een esdoorn valt is afhankelijk taxonomie. Oftewel de opvattingen die specialisten erover hebben. Zij taxeren de esdoorn op kenmerken en delen deze in bij de ene of de andere familie. In dit geval is de onderverdeling eenvoudig. De esdoornfamilie valt onder de tweezaadlobbigen. Een zaadlob is het eerste blaadje dat te zien is wanneer een plant groeit. Een tweezaadlobbige plant groeit uit de grond met… inderdaad twee blaadjes. Hoe zit het dan met de zeepboompjes? Deze familie behoort toe aan houtige planten. Hieronder vallen veel soorten bomen en lianen.
Kunnen we dan zeggen dat een esdoorn die heester is tot de tweezaadlobbige behoort? En de rest van de esdoorns tot de andere familie? Zo eenvoudig is het niet. Onder de zeepboomfamilie vallen ook heesters. En er is nog iets…Taxonomie is slechts 1 een systeem om planten onder te verdelen. Maar er zijn er nog meer. Zo is er ook het APG-II systeem om planten in onder te verdelen. Dit systeem zegt: De esdoorn is 1 familie.
Wel of geen familie. Ons maakt het niet uit. We zijn dol op de veelzijdige esdoorn. Niet voor niets hebben een tijdlang twee prachtige Japanse esdoorns ons kantoorpand gesierd. Daar markeerden ze de ingang, glanzend in de zon. Helaas is de Japanse esdoorn geen fan van de volle zon. Vooral niet als hij moet overleven in een pot. Na een paar jaar geeft hij daar blijk van en weigert verder nog de entree te sieren. Zover laten we het natuurlijk niet komen. Zoals dat doorgaans gaat met familieleden: Uiteindelijk zijn ze volgroeid en klaar om het ouderlijk huis te verlaten. Daarom zijn de beide planten deze week alvast naar onze steeg verhuisd. Dat klinkt een beetje sneu, maar niets is minder waar. Ze krijgen daar voldoende water en de zon laat zich er nauwelijks zien. Hier staan ze tussen de overige orders te wachten op een nieuw onderkomen, waar ze volledig tot hun recht kunnen komen.
De mooie rode eyecatchers waren deze week niet het enige dat we tot hun recht hebben laten komen.
Deze milde temperaturen en de vele regenval zorgen voor veel onderhoudswerk. We komen af en toe in tuinen waar we het onkruid bijna zien groeien! Er ontstaan ware metamorfoses wanneer we aan het einde van de dag de tuin weer verlaten.
Ook Barry zorgde voor een geheel nieuwe look. Niet door onkruid te verwijderen of hagen te snoeien, maar door weer eens te tonen hoe veelzijdig hij is. Deze week nam hij de kwast ter hand en toverde een nieuwe muur tevoorschijn. Nadat ook het houtwerk was aangepakt, ontstond de basis voor geheel nieuwe tuin.
Want als wij spreken over een mooie tuin, dan hebben we het over het totaalplaatje. Regelmatig komt daar metsel-, timmer- of schilderwerk aan te pas. Daarom werken we met veel ondernemers samen. En soms doen we het inderdaad zelf.
Heeft u vragen over uw tuin?
Wij beantwoorden ze graag voor u.
Goed weekend!
De Mannen van Wesseling
