Er zijn meer dan 30 verschillende soorten hyacinten, waarvan de meeste afkomstig zijn uit het oostelijke Middellandse Zeegebied en het Midden-Oosten. Deze bloemen staan bekend om hun kenmerkende geur en levendige kleuren. Ze zijn populair in tuinen en als snijbloemen.
Maar wie in het voorjaar een rondje door het bos loopt, heeft grote kans om prachtige blauwe bloemetjes tegen te komen die veel weg hebben van de sterk geurende snijbloem. Waarschijnlijk ziet u dan Hyacinthoides non-scripta, ook bekend als blauwe boshyacint of wilde boshyacint. Deze soort groeit voornamelijk in loofbossen en is vooral te vinden in gebieden met vochtige, kalkrijke bodems. Het is een inheemse soort die vooral in het Zuidoosten van ons land (Limburg en Gelderland) soms voor uitgestrekte blauwe tapijten zorgt. Gelukkig zijn de blauwe vergezichten ook dichter bij huis te vinden. Zoals bij ons in het Nationale park Zuid-Kennemerland of in het Noord-Hollandse natuurgebied Wildrijk
Deze hyacint ruikt niet zo sterk als zijn gecultiveerde tegenhanger, maar lekker genoeg om veel insecten aan te trekken. Hij is dan ook onmisbaar als belangrijke voedselbron in het voorjaar. Wellicht dat dit de reden is om de hyacint in sommige culturen symbool te laten staan voor vrede, schoonheid en wedergeboorte. Of komt het door zijn heldere levendige kleuren en het feit dat hij elk jaar weer terugkomt, nadat hij zichzelf heeft vermeerderd?
Hoe dan ook, wie streeft naar een natuurlijke tuin met voornamelijk inheemse beplanting mag de wilde boshyacint niet vergeten.
de wilde boshyacint is gemakkelijk in de tuin op te kweken. Plant de bollen in de herfst 8 tot 10 centimeter diep en ongeveer op 15 centimeter afstand van elkaar op een schaduwrijke plek, bijvoorbeeld in de lichte schaduw van een grote boom, waar hij overigens prachtig kan worden gecombineerd met varens en daslook. Voor u het weet kunt u elk jaar genieten van uw eigen blauwe tapijt in de tuin.
Mooi in combinatie met varens en daslook en laten verwilderen in de lichte schaduw van grote bomen.
