Bij binnenkomst in een tuin in Bloemendaal, stuitte Raf dinsdagmorgen op enig tumult.
Het gezin waartoe deze tuin behoorde, had zich onder één van de bomen in de tuin verzameld, want daar was zichtbaar iets gaande.
Toen Raf naderbij kwam, werd al snel duidelijk dat zich een klein drama had afgespeeld.
Tenminste, daar leek het op. Onder de boom zat een klein vogeltje dat duidelijk nog erg jong was. Hoewel het inmiddels al veertjes had met aan de zijkant van het donzige lijfje iets dat leek op vleugels, was het wel duidelijk dat hij nog niet in staat was om te vliegen.
Het gezin was met elkaar aan het bekokstoven hoe ze dit kleine ding in veiligheid konden brengen. Boaz, die ook mee was, was al onderweg naar een ladder, zodat het vogeltje kon worden teruggezet. Maar waar zat het nest precies?
Gelukkig weet Raf, die al bijna 30 jaar ervaring heeft in de tuin, wel raad met zulke situaties.
Zijn advies was dan ook:
‘Laat dit kleine ding maar gewoon met rust, het komt wel goed met hem. Ga maar ver bij hem uit de buurt.’
Enigszins verbaasd en nog een beetje tegensputterend, deed men wat hen werd gezegd.
Eenmaal op afstand gaf Raf zijn uitleg hierover:
‘Het is heel normaal om rond deze tijd kleine vogeltjes te vinden. Ze kunnen, net als dit exemplaar, vaak nog niet vliegen. Daarom zien ze er zielig uit en lijkt het of er iets aan de hand is. De waarheid is dat ze gewoonweg niet meer in het nest passen. Als ze er al niet door pa en ma eruit worden gezet, kiest de jeugd ervoor om vroeg het nest te verlaten. Eenmaal buiten het nest gaat de zorg voor het jonge grut gewoon verder. Maar als we allemaal bij het vogeltje gaan zitten, kunnen vader en moeder hun werk niet doen.’
‘Willen jullie het vogeltje toch graag helpen, let er dan op dat katten uit de buurt blijven. Misschien kan in dit geval jullie kat een aantal dagen binnen blijven. Oh ja, en bij heel droog weer, kan er een klein schoteltje met een laagje drinkwater worden neergezet. En verder? De natuur haar gang laten gaan en uit de buurt blijven.’
Opgelucht vervolgde iedereen hun dag.
Raf gooide zijn plannen om. Er was na het langdurige natte weer voldoende te doen in deze tuin.
Het luidruchtige grasmaaien werd, na overleg uiteraard, dit keer overgeslagen. Het vogeltje had wel genoeg sensatie gehad voor die dag.
Ondertussen was ook Linda toe aan een jeugdig verhaal. Zij was benieuwd of Koen, als papa van twee hele jonge kinderen, nu met andere ogen naar tuinen keek. Lag er overal gevaar op de loer? Had hij zelf misschien ideeën voor een kindvriendelijke tuin? Ze belde hem op en er ontstond een leuk gesprek dat u kunt teruglezen
in onze rubriek ‘De Mannen aan het woord.’
Tot slot ging het deze week zelfs in de kantine over de jonkies.
De volgende generatie om precies te zijn. We vroegen ons gezamenlijk af hoe we die kunnen enthousiasmeren voor ons vak. We deden aan het begin van dit jaar al mee aan het onstage beroepenfeest van de VMBO scholen uit de regio. Naar aanleiding daarvan kregen we een aantal enthousiaste scholieren over de vloer die een dagje met ons hebben meegelopen. (daar schreven we over in deze ‘week van’ enkele maanden geleden)
Maar wat kunnen we nog meer doen? Druk pratend kwamen we op het idee om deze vraag bij u neer te leggen. Wellicht dat u ons goede ideeën kunt aandragen waarmee we de jeugd van tegenwoordig kunnen bereiken.
In plaats van de gebruikelijke tuintip met u te delen, draaien we deze week de rollen om en vragen we of u tips voor ons heeft. Uw ideeën zijn welkom op info@wesselingtuinen.nl
Goed weekend!
De Mannen van Wesseling
